Jak się stroi choinkę w różnych krajach

Tradycyjny i nieodłączny atrybut Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku w średniowiecznych Niemczech. W owych czasach choinki nie przynoszono do domu i nie ubierano w kolorowe ozdoby. Ludzie, którzy chcieli świętować Nowy Rok, wybierali drzewo w lesie, wieszali na nim szmatki, świeczki i różne podręczne, dość proste przedmioty. Po chrzcie ludów germańskich obrzędy zaczęły nabywać innego sensu, już jako część tradycji chrześcijańskiej, a choinki stały się pewnym symbolem Wigilii (w świecie katolickim obchodzonej 24 grudnia). Jako „ofiarę” dla Chrystusa ludzie wieszali na drzewie chlebki  i jabłka: te pierwsze jako symbol komunii, a drugie jako odniesienie do zakazanego owocu Adama i Ewy.

Teraz prawie każdy kraj ma swoją własną, oryginalną manierę ubierania i to może być choinki sztuczne. Najbardziej wystawnie Nowy Rok obchodzi się w Europie, dlatego choinki Europejczyków są wspaniałe i bogato zdobione. Dwoma najważniejszymi kolorami święta są czerwony i zielony. Można je spotkać w dekorze całego domu. Na przykład Niemcy nigdy nie zapominają o tradycyjnym świerkowym wianku na drzwi, który oznacza u nich znak powitania i błogosławieństwa dla wszystkich gości.

Wybierając samą choinkę Niemcy zwracają uwagę na dorodne i piękne drzewko. Preferują dość standardowe ozdoby – bombki i zabawki, ulubioną z których jest dziadek do orzechów. Jeszcze do 1900 roku na całym świecie starano się ubierać choinki tak, by dosłownie nie pozostawało na nich wolnego miejsca. Dopiero ostatnie stulecie przyniosło modę na minimalizm i podejście stylistyczne w zdobieniu choinki bożonarodzeniowej.

Tradycje Skandynawii

Skandynawowie, w szczególności Szwedzi, preferują figurki zwierząt zamiast tradycyjnych bombek. Wspomnieć należy szczególnie o bożonarodzeniowym koziołku. Jest to bohater, który wypełnia swoją noworoczną rolę aż w trzech krajach – Szwecji, Norwegii i Finlandii.

Na sztokholmskich choinkach często można zobaczyć również drewniane zabawki, które wyglądają na zrobione ręcznie, a także ozdoby ekologiczne ze słomy. W Szwecji przyjęło się ustawiać choinkę na podwórku, a nie w domu.

Finowie najczęściej ubierają choinkę w ozdoby handmade, a także flagi różnych krajów i świeczki.

W Norwegii choinkę zwykle wycina się w lesie samodzielnie, a jej ubieranie powierza się starszym członkom rodziny, żeby zrobić niespodziankę najmłodszym. Kiedy drzewko jest już „skompletowane” ozdobami i prezentami, do pokoju woła się pozostałych członków rodziny, którzy przy muzyce i śpiewie wręczają sobie nawzajem prezenty.

Norwegowie zwykle sami wycinają choinkę w lesie

Wielka Brytania

W Wielkiej Brytanii pierwsza świąteczna choinka została ustawiona w 1842 roku w Zamku Windsor. Dziś Anglicy i Irlandczycy ubierając drzewko kierują się zasadą – im bardziej wyraziście, tym lepiej. Na ich choinkach mniej jest zabawek, ale więcej lampek i innych wyrazistych, świecących elementów.

Główna bożonarodzeniowa piękność angielskiej stolicy ustawiana jest na Trafalgar Square. Choinka ta tradycyjnie jest prezentem dla Anglików od narodu norweskiego w podziękowaniu za pomoc w czasie Drugiej Wojny Światowej. Wtedy w Londynie mieszkała norweska rodzina królewska, a brytyjscy żołnierze uczestniczyli w wyzwalaniu terytorium Norwegii od faszystów.

Ameryka Południowa

Swoje szczególne tradycje posiadają również mieszkańcy Ameryki Południowej. W Meksyku zwykle zdobi się dom symbolami chrześcijańskimi, przedstawiając scenę narodzenia Chrystusa. Zamiast prawdziwej choinki Meksykańczycy ozdabiają sztuczne lub wkładają do wazonów kilka pachnących gałązek żywej choinki. Na ulicach, tak samo jak w wielu krajach z ciepłym klimatem, wiecznie zielone kłujące drzewka zastępowane są przez palmy.

Wśród Brazylijczyków, dla których nasz Nowy Rok i Boże Narodzenie przypadają latem, przyjęła się tradycja zdobienia choinki kawałkami waty, imitując w taki sposób śnieg.

W Rio de Janeiro znajduje się jedna z najbardziej oryginalnych choinek świata – pływająca. Ustawiana jest ona na jeziorze Lagoa i ma wysokość 85 metrów, a jej masa wynosi 530 ton. W łańcuchu tej choinki są ponad 3 miliony lampek, którymi steruje komputer. Kilka lat temu choinka noworoczna w Rio weszła do Księgi Rekordów Guinessa.

Azja

W Chinach zamiast choinek wykorzystuje się małe drzewka mandarynkowe i pomarańczowe, a zdobi się je owocami kandyzowanymi, latarniami papierowymi i kwiatami. Popularnością cieszą się tu również zwinięte karteczki z życzeniami szczęścia i bogactwa.

W Japonii ze względu na deficyt świerków wykorzystuje się sosny karłowate. Jako ozdoby mieszkańcy tego kraju preferują wyroby papierowe, wykonane w technice origami, a także kulki z mąki ryżowej, zabarwione na różne kolory. Zamożni ludzie stawiają koło swojego domu kadomatsu – noworoczną kompozycję z bambusa, gałązek świerkowych, owoców i wodorostów. Każdy ze składników niezwykłego drzewa coś symbolizuje: sosna – długowieczność, bambus – stabilność i tak dalej.

USA

W Ameryce poza zabawkami na choinkę wiesza się jadalne ozdoby – cukierki w ładnych papierkach, pomarańcze, owoce żurawiny, a także landrynki w kształcie laski. Uważa się, że cukiernik, który jako pierwszy wykonał słodycze w kształcie litery „J”, chciał uwiecznić łacińską literę, od której zaczyna się imię Jesus.

Rosja

Pierwsze domowe choinki w Rosji ustawiane były w pałacach imperatorskich, natomiast zwykli mieszkańcy wiedzieli o tej tradycji tylko ze słyszenia. Zwyczaj ozdabiania zimowego drzewa przyszedł do narodu wraz z fascynacją kulturą i literaturą niemiecką w XIX wieku. Pierwsza publiczna choinka została ustawiona w 1852 roku w budynku piotrogradzkiego Dworca Jekaterinskiego. Jedna jej strona przylegała do ściany, a druga była ozdobiona kawałkami papieru kolorowego. Wkrótce publiczne choinki zaczęto ustawiać w budynkach klubów, teatrów i w innych miejscach.

Od drugiej połowy XIX wieku na wiecznie zielonych drzewach zaczęto wieszać ozdoby kartonowe: łańcuchy, transparenty, chińskie latarnie. Na początku XX wieku w sklepach zaczęto sprzedawać specjalne ozdoby choinkowe – szklane bombki, najpierw produkcji niemieckiej, a później rosyjskiej. W tym samym wieku zwyczaj ubierania choinki odszedł w cień ze względu na problemy gospodarcze. W czasach radzieckich tradycja świętowania Bożego Narodzenia i Nowego Roku uległa wielu zmianom, ale mimo wszystko się zachowała.

Nawet w latach wojennych rodziny starały się nie zostawiać dzieci bez choinek. Zamiast tradycyjnych ozdób na drzewkach mogło znaleźć się cokolwiek, wykonane ze środków podręcznych.

Obecnie tradycje ubierania choinki w Rosji praktycznie całkowicie upodobniły się do europejskich i amerykańskich. Wiele rodzin przestrzega swoich własnych zwyczajów i ubiera choinki w ozdoby retro z babcinej skrzyni. Inni co roku uzupełniają kolekcję i nawet zamawiają designerskie ozdoby na choinkę. Niektórzy przejawiają kreatywność i oryginalność w jej ubieraniu, wykorzystując zamiast bombek i łańcuchów inne przedmioty: piłeczki sportowe, biżuterię, puch i pierze, wstążki, kokardy, a nawet płyty CD.