Miasto kojarzy się często z pośpiechem i stresem. Większość dnia mieszkańcy spędzają w samochodach, tramwajach czy autobusach, tracąc wiele czasu na przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego. W natłoku codziennych obowiązków trudno znaleźć chwilę wytchnienia i relaksu. Jednak wypoczynek jest potrzebny każdemu mieszkańcowi. Umożliwiają to na przykład tereny zielone.
Społeczeństwo na świecie jest coraz bardziej zurbanizowane. Już od kilkunastu lat obserwowany jest trend przenoszenia się populacji z terenów wiejskich do dużych miast. Według najnowszych przewidywań, w roku 2050 około 6 miliardów ludzi, czyli 2/3 całej populacji świata, będzie mieszkało w wielkich aglomeracjach. Większość mieszkańców dużych miast jest w stanie więcej zapłacić za mieszkanie, gdy znajduje się ono w pobliżu terenów zielonych. 87% badanych jest pewna, że dostęp do parków i skwerów przekłada się na utrzymanie lepszych relacji międzyludzkich. 34% społeczeństwa, wybierając miejsce zamieszkania, zwraca uwagę na odległość od terenów zielonych. Blisko połowa Polaków (46%) uważa, że parki są idealnym miejscem do spacerów i relaksu, natomiast 36% badanych deklaruje, że tereny zielone są idealnym sposobem na ucieczkę od miejskiego stresu.
Historia parków
Historia parków miejskich na świecie sięga XVII-XVIII wieku. Zaczęły się one pojawiać równolegle w różnych krajach. Tereny zielone stały się odpowiedzią na rozwój aglomeracji miejskich i były związane z dyskomfortem życia w mieście. Społeczeństwo szukało przestrzeni, gdzie można się wyciszyć, zrelaksować i uciec od wszechobecnego hałasu. Parki stały się miejscami kojarzonymi z przyjemnością i wypoczynkiem. W Stanach Zjednoczonych tereny zielone były namiastką wiejskiego życia dla zamożnych mieszkańców miast. Natomiast w Europie parki miejskie powstawały na obszarach ogrodów należących do arystokracji i kościoła. Były one ogólnodostępne. Z czasem stały się terenami publicznymi. Wtedy w społeczeństwie zrodziło się przekonanie, że obszary zielone mogą stać się miejscem spotkań towarzyskich i kulturalnych różnych klas społecznych. To spowodowało, że parki zaczęto porządkować, ozdabiać, a także wyposażać w elementy malej architektury (np. fontanny, ławki, rzeźby, kosze na śmieci parkowe).
Parki niezbędne w utrzymywaniu kontaktu z przyrodą
W XIX wieku w Anglii odkryto, że parki miejskie są idealnym miejscem do nauki kontaktu z przyrodą i jej poszanowania. Tereny te zaczęły pełnić funkcję edukacyjną dla mieszkańców miast, zwłaszcza w dzielnicach przemysłowych, gdzie społeczeństwo miało nikły kontakt z naturalnym środowiskiem. Zmiany te spowodowały, że w parkach zaczęły pojawiać się altany, restauracje, stawy, jeziorka, mostki oraz miejsca umożliwiające uprawianie różnych sportów. Takie postrzeganie terenów zielonych pozostało do czasów dzisiejszych. Parki miejskie podlegają odpowiednim służbom, są przez cały rok pielęgnowane, sprzątane oraz wyposażane w niezbędne sprzęty i meble miejskie, jak ławki czy kosze na śmieci parkowe itp.
Parki miejskie to idealne miejsca na relaks i wypoczynek z rodziną. To również tereny, gdzie można uczyć się kontaktu z przyrodą. Obszary zielone, dzięki roślinności i wszechobecnym drzewom, zapewniają świeże powietrze, tworząc wspaniałą atmosferę do uprawiania aktywności fizycznej lub po prostu do znalezienia chwili wytchnienia od codziennego zabiegania.
Artykuł powstał przy współpracy z dostawcą małej architektury miejskiej – firmą Komserwis.
Fot: Katalog Pixabay – Park w Pszczynie – jeden z najpopularniejszych miejsc na spacer w woj. Śląskim.